Spis treści

Poprawa zaburzonych relacji w funkcjonowaniu rodziny nie jest rolą mediatora rodzinnego, lecz role te są często mylone przez strony sporu, które chcą skorzystać z mediacji. Inaczej niż podczas terapii par, na spotkaniach mediacyjnych powinno dojść do zażegnania konfliktów, lecz nie jest to równoznaczne z chęcią pozostawania w związku małżeńskim. W obliczu obowiązujących przepisów podjęcie prób polubownego rozwiązywania sporów jest jednak obligatoryjne, co zostało dokładniej wyjaśnione w jednym z wcześniejszych artykułów.

Bezstronność mediatora rodzinnego to klucz do porozumienia

Podczas mediacji ważne jest takie kierowanie przebiegiem rozmów, aby uniknąć eskalacji nagromadzonych emocji stron. W sprawach, które wymagają jedynie niewielkiej pomocy mediatora rodzinnego, spokój oraz opanowanie uczestników sporu wynikają ze zgodnej chęci osiągnięcia kompromisu, natomiast w przypadku konfliktów długoletnich lub dotykających dramatycznych wydarzeń, wymaga to dłuższej pracy oraz niezwykłego wyczucia.

MEDIACJE NIE SĄ FORMĄ LECZENIA

Inaczej niż terapia jednostek lub rodzin, mediacje mają na celu uzyskanie porozumienia stron w konflikcie, bez poruszania sfery emocjonalnej, lecz z uwzględnieniem aspektów osobowości stron.

GŁÓWNY CEL TO OSIĄGNIĘCIE UGODY

Forma zbliżenia stron do siebie ma na celu wzajemne zrozumienie roszczeń, a nie zmianę w relacjach, czy odbudowanie więzi.

ZWIĘKSZA SIĘ SZANSA NA WYJŚCIE Z IMPASU

Brak fachowej pomocy sprawić może, że konflikty trwają przez wiele lat, natomiast za sprawą mediacji mogą znaleźć swoje polubowne zakończenie.

MOŻNA UBIEGAĆ SIĘ O CZĘŚCIOWY ZWROT KOSZTÓW MEDIACJI

Gdy do ugody dojdzie w wyniku mediacji sądowej, możliwe jest uzyskanie zwrotu 75% kosztów postępowania mediacyjnego przez stronę wnoszącą pozew.

Zaangażowanie obu stron w proces mediacji

Podstawowym założeniem mediacji jest udział dwojga partnerów w spotkaniach mediacyjnych i autentyczna chęć zażegnania sporów na rzecz porozumienia w kluczowych kwestiach. Mediator rodzinny powinien podjąć się swoich zadań w sytuacji, gdy żadne ze współmałżonków nie nalega na terapię małżeńską i obie strony pogodzone są z faktem rozstania.

Mediator ma odpowiednie przygotowanie merytoryczne, poparte wykształceniem oraz zdobytymi uprawnieniami.

Często rolę mediatora pełni prawnik, psycholog, socjolog, pedagog, zatem można na tym obszarze liczyć na wszechstronną pomoc w:

  • usprawnieniu komunikacji bezpośredniej stronom,
  • oswojeniu stresu, towarzyszącego często podczas rozpraw sądowych,
  • zachowaniu prywatności (nie muszą być podejmowane tematy więzi emocjonalnych),
  • redukcji kosztów poprzez umiejętne prowadzenie spotkań, a tym samym ograniczenie ich liczby do niezbędnego minimum.

WAŻNE! Mediacje rodzinne można podjąć przed rozpoczęciem procesu sądowego, lecz również w każdym momencie jego trwania, w tym także na polecenie Sądu. Obowiązują w tym przypadku zapisy na przykład prawa rodzinnego, prawa cywilnego, majątkowego, zależnie od złożoności procesu.

Jakie jeszcze różnice mogą mieć znaczenie

Spośród argumentów dodatkowych, przemawiających za podjęciem mediacji, gdy współmałżonkowie nie biorą już pod uwagę terapii małżeńskiej, jest kilka aspektów, właściwych mediacjom rodzinnym, ale także każdym innym, mającym na celu uzyskanie porozumienia.

Spotkania w obecności mediatora rodzinnego wyróżnia fakt, że są one neutralne i bezstronne wobec przedmiotu sporu. Inaczej zatem niż podczas terapii, nie dochodzi tutaj do próby odnowienia więzi łączących wcześniej (w przypadku spraw rozwodowych) stronę składającą pozew oraz stronę pozwaną, lecz jedynie do ustalenia rozwiązań korzystnych w równym stopniu dla obu stron na poczet dalszych ich relacji, wynikających chociażby z konieczności obowiązku wychowania i edukacji wobec wspólnych dzieci, obowiązku alimentacyjnego i innych.

Polubowne rozstrzyganie sporów z mediatorem rodzinnym

Gdy pomimo rozpoczęcia mediacji jedna ze stron nadal ma silną potrzebę naprawienia relacji małżeńskich, a druga strona nie wyraża na to chęci i wyklucza taką możliwość, potrzebny może być czas. Zadaniem mediatora rodzinnego jest bowiem pomoc w usprawnieniu komunikacji, a nie w odbudowywaniu więzi. Niemniej jednak gdy w okresie spotkań mediacyjnych obie strony wykazują wątpliwości co do zasadności rozstania, terapia par może być drogą do ustalenia, czy więzi te można faktycznie trwale odbudować.

Przeczytaj również: Jak mediator sądowy może pomóc poprzez mediacje w biznesie

Najpopularniejsze pytania i odpowiedzi

Jakie są kluczowe różnice między mediacją rodzinną a terapią?

Mediacja rodzinna koncentruje się na rozwiązywaniu konfliktów i osiąganiu porozumienia między stronami, nie zajmując się emocjonalnymi aspektami relacji, w przeciwieństwie do terapii, która ma na celu leczenie i poprawę relacji międzyludzkich.

Dlaczego neutralność mediatora jest ważna?

Neutralność mediatora pozwala na prowadzenie rozmów w sposób, który zapobiega eskalacji konfliktu, pomagając stronom osiągnąć porozumienie.

Czy mediacja może zakończyć się porozumieniem finansowym?

Tak, mediacja może prowadzić do porozumienia finansowego, w tym do możliwości ubiegania się o częściowy zwrot kosztów mediacji w niektórych przypadkach.

Jakie są zalety zaangażowania się w proces mediacji?

Zalety to między innymi usprawnienie komunikacji, oswojenie stresu związanego z rozprawami sądowymi, zachowanie prywatności i redukcja kosztów.

Czy mediacja rodzinna jest odpowiednia w każdym przypadku konfliktu?

Mediacja rodzinna jest odpowiednia w wielu przypadkach, ale wymaga autentycznej chęci obu stron do osiągnięcia porozumienia. W niektórych sytuacjach, np. gdy jedna ze stron nadal ma silną potrzebę naprawienia relacji, może być potrzebne inne podejście.